sociali...ζην

  Υπάρχουν πολλά άτομα τα οποία ορισμένες φορές δυσκολεύονται να συγκεντρωθούν, για να διαβάσουν. Υπάρχουν, όμως, και εκείνα τα άτομα, που όταν διαβάσουν απορροφώνται. Σε όποια κατηγορία και αν ανήκεις, το μόνο σίγουρο είναι πως πρέπει, ανά τακτά     χρονικά διάστημα, να διακόπτεις το διάβασμα και να κάνεις ένα ουσιαστικό διάλειμμα. Ποια είναι όμως αυτά τα 4 είδη διαλείμματος που πρέπει ένας μαθητής ή ακόμα και ένας εργαζόμενος να κάνει;   Σωματικό διάλειμμα: Έπειτα από περίπου δυο ώρες σε καθιστική στάση, συνιστάται η αλλαγή στάσης ή η κίνηση. Μπορείς λοιπόν να σηκωθείς από το γραφείο σου και να κάνεις μερικές ασκήσεις έκτασης των άκρων ή απλώς να περπατήσεις. Αν είσαι μαθητής, μπορείς να αθληθείς για λίγη ώρα, χωρίς όμως να διακόψεις το διάβασμα για μεγαλύτερο χρόνο από αυτόν που δαπάνησες σε αυτό. ( ‼️ Επιπλέον πληροφορία:     Η ορθή καθιστική στάση, σύμφωνα με τους ειδικούς είναι αυτή κατά την οποία το κεφάλι, ο αυχένας, ο θώρακας και η κοιλιά βρίσκονται στην ίδια ευθεία)  Ψυχικό δ

  ΤΑ ΤΡΙΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΕΝΟΣ ΕΠΙΤΥΧΗΜΕΝΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ   Το ιδανικό εκπαιδευτικό σύστημα θα ήταν εκείνο το οποίο θα προσανατόλιζε τους διδακτικούς του στόχους με γνώμονα τις μαθησιακές ανάγκες και όχι ένα σύστημα το οποίο αναπαράγει πρακτικές δοκιμασμένες και επιτυχημένες μεν, παλαιωμένες δε. Με τα δεδομένα να τροποποιούνται με φρενήρεις ρυθμούς και την εκπαίδευση του 21 ου αι. να μαστίζεται απο την τεχνολογική λαίλαπα, ένας εκπαιδευτικός που αγαπά την τέχνη που θεραπεύει, αρμόζει να προβεί σε επανεξέταση της διδασκαλίας του. Ποια είναι λοιπόν τα «Τρια θεμέλια ενός επιτυχημένου μαθήματος του 21 ου »; ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ «Επικοινωνία της εκπαίδευσης» είναι ο τρόπος με τον οποίο ο εκπαιδευτικός επικοινωνεί το γνωστικό αντικείμενο με ένα επίκεντρο τη φορά. Το μάθημα, λοιπόν, θα μπορούσε να είναι «δασκαλοκεντρικό», «μαθητοκεντρικό» ή «μεικτό». Σε ένα μάθημα «δασκαλοκεντρικό» ο εκπαιδευτικός, ενστερνιζόμενος τις Συμπεριφοριστικές θεωρήσεις, παθητικοποιεί τη διαδικασία καθιστώντας την ληπτική και

  Ως αποδοτικότητα ορίζουμε την ικανότητα και τη δυναμική   να περατώνουμε τις υποχρεώσεις μας επιτυχώς και παραγωγικά. Στο διάβασμα όμως, πολλές φορές αν και την επιδιώκουμε, ενεργοποιούμε μηχανισμούς και επιστρατεύουμε τεχνικές για να προκαλέσουμε το λεγόμενο "αυτοσαμποτάζ", "αυτοκαταστροφή". Στο παρόν άρθρο θα εκθέσουμε τους λόγους, οι οποίοι παρεμποδίζουν την απρόσκοπτη ενασχόλησή μας με το διάβασμα.   ✔ Διαρκείς αναβολές . Μένουμε απασχολημένοι με δευτερευούσης σημασίας δραστηριότητες και διαρκώς μεταθέτουμε τα όρια του χρόνου. Λειτουργούμε δηλαδή ακριβώς όπως και το σύστημα "Ξυπνητήρι-Αναβολή- Απενεργοποίηση". Ασφαλώς και συνειδητοποιούμε πως ήρθε η ώρα να διαβάσουμε, ωστόσο επιλέγουμε να το αγνοήσουμε και να θέσουμε εκ νέου όριο, το οποίο επίσης θα αγνοήσουμε. Ένας τρόπος για να το αντιμετωπίσεις αυτό είναι να ενεργοποιήσεις πράγματι ένα ξυπνητήρι αλλά να μην επιτρέπεις στον εαυτό σου να πατήσει την "Αναβολή". Ή να δώσεις στον εαυτό σ

Τα περισσότερα παιδιά το Σαββατοκύριακο αποστασιοποιούνται από το διάβασμα.   Ποια θα μπορούσε να είναι η λύση στον εβδομαδιαίο αυτόν αγώνα; Στο άρθρο αυτό θα αναφέρουμε εννέα τρόπους, οι οποία είτε μεμονωμένα, είτε συνδυαστικά, αποδίδουν τα μέγιστα.  📚 Φτιάξτε ένα πρόγραμμα πιο ευέλικτο από αυτό της εβδομάδας. Δε χρειάζεται το παιδί να υπερφορτωθεί με διάβασμα το οποίο για παράδειγμα αφορά μαθήματα της    Παρασκευής. Εντοπίστε ποια μαθήματα σχολικά και εξωσχολικά έχει τις πρώτες τρεις ημέρες της εβδομάδας και εστιαστε σε αυτά. Ρυθμίστε σε αντίστοιχη κλίμακα και τις ωρες διαβάσματος.  📚 Οριστε την ύλη. Αν επιθυμείτε να κάνει το παιδί μια επανάληψη, συγκεκριμενοποιείστε σε τι θέλετε να την κάνει. Απόφυγε εκφράσεις όπως, «Διάβασε αρχαία ή μαθηματικά». Θα ήταν δηλαδή προτιμότερο από το να αφήσετε αόριστο το τί πρέπει να διαβάσει, να το καθορίσετε από πριν. Επίσης διακρίνετε τα στάδια μελέτης, δηλαδή την πρώτη ανάγνωση από την ανάγνωση κατανόησης και την εντύπωση της θεωρίας από την επίλ

'Ένα συχνό πρόβλημα που παρατηρείται σε παιδιά κάθε ηλικίας και είναι ανεξάρτητο απο την εκπαιδευτική βαθμίδα αυτών, είναι η δυσορθρογραφία. Δυστυχώς ως φαινόμενο παρατηρείται ολοένα και εντονότερα ενώ κατά την άποψή μου θα έπρεπε να εξαλείφεται.  Προτού όμως  προτείνουμε τρόπους για την αντιμετώπιση της, ας ανιχνεύσουμε τα αίτιά της.  Πού οφείλεται λοιπόν η τάση των παιδιών, να κάνουν ορθογραφικά λάθη; Πιθανώς να οφείλεται σε: Παράλειψη γραμμάτων ή συλλαβών.   Αντικατάσταση γραμμάτων ή συλλαβών. Λάθη στη χρήση του κεφαλαίου γράμματος. Λάθη τονισμού ή παντελής έλλειψη τόνων. Λάθη σε βασικούς κανόνες ορθογραφίας. Αδυναμία διαχωρισμού ομοιοπρόφορων φωνηέντων, συμφώνων και διφθόγγων. Έλλειψη γενίκευσης των κανόνων ορθογραφίας σε όλες τις λέξεις ομοιοκατάληκτες ή παράγωγες. Ενδέχεται λοιπόν το παιδί να μην έχει κατακτήσει κάποια γνώση, η οποία είθισται να κατακτάται στις πρώτες σχολικές τάξεις, όπως για παράδειγμα ο κανόνας "Τα ρήματα τελειώνουν σε -ω" ή ο σαφής διαχωρισμός γ

 "Η αποτελεσματική διδασκαλία μπορεί να είναι η πιο δύσκολη δουλειά που υπάρχει", είπε κάποτε ο William Glasser και με βρίσκει απόλυτα σύμφωνη. Προσωπικά μάλιστα δεν θεωρώ πως ως εκπαιδευτικοί επιτελούμε ένα απλό έργο ή αντιλαμβανόμαστε την εκπαίδευση ως λειτούργημα. Τουλάχιστον δεν κάνουμε μόνο αυτό. Θεωρώ ότι δημιουργούμε τέχνη. Τέχνη γιατί σε έναν λευκό καμβά καλούμαστε να συνδυάσουμε αρμονικά τα πιο απαιτητικά χρώματα. Τέχνη γιατί σε ένα λευκό χαρτί καλούμαστε να αποτυπώσουμε την ουσία. Τέχνη γιατί σε μια κενή παρτιτούρα καλούμαστε να τοποθετήσουμε τις νότες συνδυαστικά για να παράγουμε αρμονία. Τέτοια αρμόζει να είναι η αντίληψή μας όταν πλάθουμε όχι επιστήμονες, αλλά ανθρώπους. Ότι δημιουργούμε τέχνη.  Πώς όμως μπορούμε να το κάνουμε αυτό; Ας δούμε αναλυτικά τους τρόπους.  Θετικός Λόγος. Έχω πολλές φορές μιλήσει για την αξία αυτού του είδους λόγου και σε προηγούμενα άρθρα μου. Όμως ας εστιάσουμε αυτή τη φορά στο πώς θα μπορούσαμε να αξιοποιήσουμε τον θετικό λόγο ως εκπ

Κάτι που έμαθα απο την μέχρι τώρα ακαδημαϊκή πορεία μου είναι πως νόημα δεν έχει η ποσότητα των σημειώσεων που κρατάμε, αλλά η ποιότητα αυτών. Άλλωστε, σε όλα τα πράγματα η ποιότητα υπερτερεί της ποσότητας. Στα σχολικά μας χρόνια ελάχιστες είναι οι φορές που καλούμαστε να κρατήσουμε σημειώσεις για τα όσα λέει ο καθηγητής. Κατά τα φοιτητικά χρόνια όμως και την μετέπειτα πορεία μας, δεν είναι λίγες οι στιγμές που οι προσωπικές σημειώσεις μας είναι ένα "όπλο". Στο άρθρο αυτό θα καταλογοποιήσουμε τους τρόπους με τους οποίους αναβαθμίζονται οι σημειώσεις μας και απο ένα απλό κομμάτι χαρτί με πληροφορίες μεταμορφώνονται σε "τέχνη".  Εκμεταλλεύσου τους αριθμούς. Σημείωσε στο πάνω αριστερό μέρος την ημερομηνία της παράδοσης του μαθήματος ή της διάλεξης και στο κέντρο της σελίδας σου την τάξη αυτής. Όταν λέω τάξη εννοώ την θέση που κατέχει η παράδοση στο σύνολο, πχ πρώτη ή δωδέκατη. Με τον τρόπο αυτό θα διατηρήσεις την ροή που ακολουθεί ο διδάσκοντας και δε θα αναζητάς εκ τω

"Να σκέφτεσαι σαν άνθρωπος της δράσης και να ενεργείς σαν άνθρωπος της σκέψης", είπε κάποτε ο Henri Bergson. Η σκέψη, η δράση ή αλλιώς  ενέργεια αποτελούν υπώνυμα δεξιοτήτων, διαφορετικών μεταξύ τους αλλά τόσο συνυφασμένων στο σύνολό τους με την ανθρώπινη ύπαρξη. Ίσως στο άκουσμα του όρου "δεξιότητα" να αδυνατούμε να ανακαλέσουμε τις ποικίλες διαφορετικές κατηγορίες. Η συνηθέστερη είναι η κοινωνική δεξιότητα ,η οποία για να είμαι απόλυτα ειλικρινής δεν υπάγεται απαραίτητα στις πλέον κορυφαίες. Ας καταλογοποιήσουμε όμως τα δέκα είδη των δεξιοτήτων όπως αυτά αναγνωρίζονται απο την επιστημονική κοινότητα.  Η επικοινωνιακή δεξιότητα . Η επικοινωνία είναι κόμβος σε κάθε σχέση, ιδίως στις επαγγελματικές, όπου και διακυβεύονται υψηλά και λεπτά ζητήματα. Ασφαλώς η αντίληψη και ο λόγος  κατέχουν καίρια θέση καθώς εξασφαλίζουν μια άρτια συνεννόηση μεταξύ των δυο πόλων. Ίσως στην εν λόγω κατηγορία να εντάξουμε ως υποκατηγορία την κοινωνική δεξιότητα, η οποία έγκειται στην δειν

 Ένα ιδιαίτερο άγχος τόσο απο την πλευρά των γονέων όσο και των καθηγητών είναι πώς θα μπορέσει το παιδί να διατηρήσει μια επαφή με τα του σχολείου στο διάστημα των διακοπών των Χριστουγέννων. Κάποτε ένας καθηγητής μου μού είχε πει πως όταν οι μαθητές κάθονται, εκείνοι σαν άλογα κούρσας αγωνίζονται προκειμένου να εξασφαλίσουν υλικό για μας. Και είχε δίκιο. Τώρα που ήρθε η στιγμή να αποφορτιστούν οι μικροί δρομείς, εμείς πρέπει να ακονίσουμε τα όπλα μας και να δημιουργήσουμε πρωτίστως το κλίμα και δευτερευόντως το υλικό.  Το Σάββατο, 19/12 η Βίβιαν Ταρτσουνά κι εγώ (Φρέρια Παπαθανασίου) συζητήσαμε live και καταθέσαμε τις ιδέες μας για το πώς μπορούν τα παιδιά μας και οι μαθητές μας να μη μείνουνε πίσω κατά τη διάρκεια των γιορτών, καθώς ένεκα καραντίνας οι δυνάμεις και οι διαθέσεις πλέον είναι ολικά διαφοροποιημένες. Ας δούμε όμως αναλυτικά ποιους τρόπους σας προτείναμε και μεθόδους υλοποίησης αυτών.  Για τους μαθητές δημοτικού Μπορείτε να δουλέψετε με το διαδικτυακό όπλο του " Liv