sociali...ζην

 Πολλές φορές στη ζωή μας έχουμε κληθεί να ανταπεξέλθουμε σε καταστάσεις κοπιώδεις και πνευματικά κοστοβόρες. Να περατώσουμε μεγάλο όγκο δουλειάς ή / και να αποστηθίσουμε πληθώρα πληροφοριών.Αντιμέτωποι λοιπόν με την πρόκληση αυτή αναζητούμε μεθόδους διευκόλυνσης. Στο σημείο λοιπόν αυτό θα σου απαριθμήσω ορισμένα TIPS προκειμένου να οργανώσεις τη "μελέτη" σου καλύτερα και να στοχεύσεις στη μέγιστη αποδοτικότητα.  ΤΙP 1: Λειτούργησε με σχεδιάγραμμα. Έρευνες έχουν αποδείξει πως το να οργανώνουμε σχεδιαγραμματικά το πρόγραμμα της εργασίας μας, τις πληροφορίες που πρέπει να απομνημονεύσουμε ή να παρουσιάσουμε, και ιδίως τα σχολικά/πανεπιστημιακά μαθήματα αποδίδει τα μέγιστα. Φυσικά όταν μιλάμε για σχεδιάγραμμα αναφερόμαστε στην καταγραφή των πλέον αδρών γραμμών του ζητήματος που μας απασχολεί. Σχεδιάγραμμα μπορεί να θεωρηθεί η οργάνωση με βελάκια, με bullets, με αριθμούς, με γραμμικά σχέδια  ή εν πάση περιπτώσει η όποια λογικά ρέουσα δομή που εστιάζει στα κεντρικά σημεία. TIP 2:

 Αν υπάρχουν μέρες που θεωρείς ότι η παραγωγικότητά σου δεν είναι η επιθυμητή, μέρες κατά τις οποίες η απόδοσή σου στην εργασία, το σχολείο ή την σχολή σου είναι οριακή τότε ίσως ήρθε η στιγμή να επαναπροσδιορίσεις τη μέθοδο με την οποία εργάζεσαι. Ίσως θεωρείς ότι η πολύωρη προετοιμασία είναι η πλέον κατάλληλη, ίσως πάλι να πιστεύεις πως η εμμονική προσήλωση είναι το "κλειδί", ή πως η διακοπτόμενη ενασχόληση σου φαίνεται λιγότερο κοπιαστική. Θα σου πω πως όλες οι τετριμμένες μέθοδοι τις οποίες ακολουθεΊς - και ακολουθούσα κι εγώ μέχρι που διάβασα όσα θα σου αναλύσω- είναι εν μέρει λανθασμένες. Και διατηρώ την επιφύλαξη αυτή, γιατί η αποδοτικότητα και η παραγωγικότητα είναι έννοιες απορρέουσες από προσωπικό μόχθο και υποκειμενικό πρόγραμμα.  Μαζί όμως θα ταξιδέψουμε σε "παρθένα" νερά και θα εστιάσουμε σε μία μέθοδο που αναπτύχθηκε μόλις 40 χρόνια πριν απο τον  Francesco Cirillo. Είναι μια μέθοδος στρατηγικής διαχείρισης του χρόνου, ονόματι Pomodoro Technique, ή δια

Καθημερινά ένας άνθρωπος προφέρει περισσότερες απο 50.000 λέξεις. Ας συμφωνήσουμε ότι τα 3/4 απ΄όσα λέει είναι σωστά. Υπολείπεται όμως αυτό το 25% στο οποίο παρατηρούνται πολλαπλά ατοπήματα. Ας ανατρέξουμε τώρα στα σχολικά χρόνια, όπου η διδασκαλία των αρχαίων ελληνικών πραγματώνεται ως μια διαδικασία διδασκαλίας μιας " ξένης " γλώσσας. Στην ουσία όμως κανένας δεν σου είπε οτι είναι ομοούσια η γλώσσα, το γλωσσικό σύστημα, η εκφορά και η σύνταξη. Θα σου υποδείξω λοιπόν ορισμένα εκφραστικά λάθη σου που "διορθώνονται" μέσω της γνώσης αρχαίων ελληνικών. Ορισμένα βέβαια απλώς αποτελούν προϊόν λανθασμένης ακοής.  1.        «Απο ανέκαθεν» και «εκ του μακρόθεν» Θεωρείς οτι το ανέκαθεν δηλώνει στυγνά χρόνο και δεν προσδιορίζει την χρονικότητά του με ακρίβεια. Ότι δηλαδή μπορεί, αν δεν το καθορίσεις εσύ, να αναφέρεται και σε κάτι μελλοντικό.  Κι εδώ έγκειται το λάθος. Το επίθημα –θεν προσδιορίζει με απόλυτη ακρίβεια αυτό που εσύ δηλώνεις με το «από», δηλαδή την εκ του παρελθό