Πες το αλλιώς...
Έχω συναντήσει πολλούς ανθρώπους στη ζωή μου, όπως σίγουρα έχεις κάνει κι εσύ. Παρατήρησες ποτέ πως ορισμένοι απο αυτούς αποπνέουν μια αύρα αρνητικότητας, παρά το ότι αυτό που λένε εσένα σου ακούγεται απόλυτα οικείο και λογικό; Φράσεις όπως "δεν αντέχω άλλο", "μη μου μιλάς γι αυτό", "η μέρα πήγε χάλια" και άλλες συναφείς κυριαρχούν στο ακουστικό σου νεύρο και κατακλύζουν το λεξιλόγιο σου σε καθημερινή βάση. Κι εδώ έγκειται το λάθος σου και εμφιλοχωρεί η αρνητικότητα που λέγαμε. Αν κι εσύ μιλάς έτσι, τότε χρησιμοποιείς τον -όπως επιστημονικά ονομάζεται- ΑΡΝΗΤΙΚΟ ΛΟΓΟ. Και στο σημείο αυτό, θα αναρωτηθείς «τί είναι ο αρνητικός λόγος». Πολύ απλά θα σου πω ότι ο «αρνητικός» λόγος είναι ο λόγος ο οποίος χρησιμοποιείται απο το 89% του παγκόσμιου πληθυσμού και περιλαμβάνει αρνήσεις, απορρίψεις, αισχρολογίες, αντιρρήσεις, επιτακτικό μονόλογο, κατάρριψη προτάσεων και υβριστικό λεξιλόγιο. Σαφώς, συμβαίνει να τον χρησιμοποιούμε ασυναίσθητα, αλλά αν ανατρέξουμε σε ένα οποιδήποτε συμβάν θα αντιληφθούμε οτι ο τρόπος που αντιμετωπίσαμε την όποια «αρνητική» κατάσταση ήταν εκ πρώτης «αρνητικός» απο πλεύράς μας.
Τείνουμε να στεκόμαστε
απέναντι σε κάθε γεγονός με απαισιοδοξία και δυσπιστία. Αντικρούουμε τη γνώμη
του συνομιλητή δίχως ουσιαστικά να έχουμε ακούσει τί είναι αυτό που μας λέει,
αγκιστρωνόμαστε απο μια ή δύο λάθος τοποθετήσεις του ή ένα απο πλευράς μας
τουλάχιστον εκλαμβανόμενο ως αρνητικό σχόλιο και αποκωδικοποιούμε τα λεγόμενα
του σε επίθεση, προσβολή ή τάση
υποτίμησης. Αν δοκιμάζαμε όμως πρώτοι εμείς να τροποποιήσουμε τον λόγο μας, να εξοβελίσουμε απο αυτόν την άρνηση και να τοποθετούμασταν με έναν πιο ευγενικό
τρόπο, σαφώς και η πρόσληψη αυτού θα διαφοροποιούταν.
Θα σου παραθέσω λοιπόν τις εξής προτάσεις, που θα βελτιώσουν την ποιότητα του λόγου σου και θα σου προκαλέσουν παράλληλα μια απρόσμενη ευεξία.
Πρώτον: Περιόρισε τη χρήση των μοριών "όχι, μη, δεν". Αντ΄αυτών προτίμησε τις πιθανολογίες, που ενέχουν το στοιχείο της κατάρριψης, στηρίζονται όμως στη δεοντολογία. Δοκίμασε να πεις το εξής "θα προσπαθήσω να παρευρεθώ" αντί για το απόλυτο "δε θα έρθω", όταν απορρίπτεις μια θέση. Ακόμη, όταν επιθυμείς να αποστασιοποιηθείς απο μια κατάσταση αντικατάστησε το "μη μου μιλάς" με το ηπιότερο "θα προτιμούσα να συζητήσουμε κάποια άλλη στιγμή".
Δεύτερον: Εξοβέλισε τις απόλυτα αρνητικές λέξεις: Λέξεις όπως "ποτέ", "δύσκολα","πρόβλημα", "φοβάμαι", "αποτυχία", "προσπαθώ", "μακάρι", ΠΡΕΠΕΙ να μείνουν μακριά απο τον γραπτό και προφορικό σου λόγο. Δεδομένης της καθημερινότητάς μας επιστρατεύουμε συχνά φράσεις που αποτελούνται στη βάση τους απο τις προαναφερθείσες λέξεις, όπως για παράδειγμα "έχω πολλά προβλήματα στη δουλειά/στο σπίτι", "φοβάμαι πως απέτυχα". Όταν μας ρωτάνε πώς είμαστε, απαντάμε "ε πως να είμαι ΄προσπαθώ". Έχεις σκεφτεί όμως να δοκιμάσεις φράσεις συναφούς νοηματικού περιεχομένου, διατυπωμένες με ΘΕΤΙΚΟ λόγο; Σε αντιστοιχία με τις άνωθεν προτάσεις παραθέτω τα εξής: "έχω να διευθετήσω ορισμένα απρόοπτα", "ενδέχεται να χρειαστεί να προσπαθήσω ακόμη μια φορά", "είμαι καλά, ωστόσο βελτιώνομαι καθημερινά".
Τρίτον: Απόβαλλε τη χυδαιολογία. Κοινώς, ΜΗ ΒΡΙΖΕΙΣ! Τυπικές εκφράσεις σε βάρος της νοημοσύνης του συνομιλητή σου ή ακραία υβριστικό λεξιλόγιο θίγουν την προσωπικότητα του αποδέκτη αλλά αυτόματα υποβιβάζουν και το δικό σου επίπεδο. Αντί για παράδειγμα να καταφύγεις στις συνήθεις επιλογές "είναι μωρός", "είναι πομφολυγώδης" (αντικαθιστώ τις νεοελληνικές για ευνόητους λόγους) προτίμησε να διατυπώσεις τη σκέψη σου ομοούσια, "είναι προτιμότερο να διακόψουμε καθώς δε γίνομαι απόλυτα αντιληπτός".
Σε αυτό που θέλω
να καταλήξω είναι πως όλα ξεκινάνε απο εμάς. Πυρήνας είμαστε εμείς. Δες το και
λίγο εγωιστικά, λίγο εγωκεντρικά, λίγο ατομικιστικά. Δες το λίγο αλλιώς. Σκέψου
πως, ΝΑΙ, απο εσένα ξεκινάνε όλα και πως, ΝΑΙ, σε εσένα επιστρέφουν όλα. Αν
εντάξεις τον θετικό λόγο στην καθημερινή σου ζωή θα διαπιστώσεις πως όλα τα
–στην ουσία- μικροπροβλήματα που εσύ διογκώνεις δεν είναι παρά αποκύημα της
καλπάζουσας φαντασίας σου. Αν σταθείς με διαφορετική οπτική απέναντι στον
κόσμο, τότε κι αυτός θα σου ξεδιπλώσεις πτυχές που θεωρούσες πως δεν υπάρχουν
πιά. Η θετικότητα είναι ένα συστατικό που εμεις προσθέτουμε ή αφαιρούμε απο τις
διαπροσωπικές μας σχέσεις και εμποτισμένες με αυτή, οι τελευταίες καταλήγουν σε
τοξικές και μη τοξικές. Αν αποφασίσεις να πεις διαφορετικά τις φράσεις που
συνθέτουν την εσωτερική φωνή σου και συνεπώς διαμορφώνουν την καθημερινότητα
σου, τότε θα δείς πολλά πράγματα να αλλάζουν.
Να είσαι ο πιο ενθουσιώδης και ο πιο θετικός άνθρωπος που ξέρεις.
H. Jackson Brown, Jr.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου